Zwemmen naar het Quarantainestrandje

het verhaal van Rika van Mourik
over de Nieuwe Waterweg
verteld door Ab Boes

‘Vanuit één van de Panoramaflats aan de Schiedamse Havendijk staar ik uit het raam naar de overkant van de Nieuwe Maas, waar het Quarantainestrandje is op Heijplaat.

 

Mijn gedachten dwalen af naar mijn moeder Rika van Mourik (1918-2012). Zij vertelde mij ooit, dat zij vroeger als tiener met haar zus(sen) en wat vriendinnen in de jaren ’30 regelmatig bijeenkwamen bij Het Schreiershuisje. Als hun clubje compleet was en mijn Opa met zijn geleende sloep uit de Voorhaven kwam dan kon de pret beginnen. Deze meiden wisten destijds namelijk precies hoe de stroming van de Nieuwe Maas liep en op welk tijdstip het zwemmen daar het minst gevaarlijk was.’

 

‘Vervolgens liepen zij een stukje verderop en op het moment dat er geen al te grote- en/of snelle schepen kwamen sprongen de meiden in het water. Onder begeleiding van mijn Opa in de sloep zwommen zij hierop razendsnel naar het strandje aan de overkant. Daar konden zij dan even wat uitrusten en relaxen in de zon totdat mijn Opa het tijd vond. Hij bracht hen dan in de sloep weer terug naar hun spullen, die waren achtergebleven in Het Schreiershuisje.’

‘Uiteraard konden al deze meiden prima zwemmen, hetgeen zij hadden geleerd in het toenmalige openluchtzwembad in De Gorzen en waar tegenwoordig de Wilhelminahaven is. Ik ben in ieder geval supertrots op mijn moeder en de andere meiden, dat zij dit konden en durfden. Daarnaast kun je jezelf deze zwempartijen nu toch absoluut niet meer voorstellen met het huidige drukke- en snelle scheepvaartverkeer op de Nieuwe Maas.’

Het zwembad in het water van de Wilhelminahaven aan de Westfrankelandsedijk (1911 – ca.1957).

Bron: gemeentearchief Schiedam, beeldbanknummer 33783